Garmisch Partenkirchen bereikt
28 juni 2021 - Grainau, Duitsland
27 juni
de dag van gisteren had nog een bijzonder einde: net toen ik in mijn tentje wilde kruipen brak er een vuurwerk uit aan de overkant van het meer! Het was een prachtig gezicht om het vuurwerk te zien reflecteren in het gladde oppervlak van het water, maar minstens zo
leuk vond ik de vuurvliegen die rondom de tent cirkelden…
vanmorgen heel rustig aan gedaan en voordat ik de camping verliet was het 11.00 uur…er stond die vage afspraak met Marcel, dat we elkaar wellicht zouden treffen in Garmisch, maar niet hoe laat gelukkig. Ik besluit om daar niet echt naar toe te werken, want dan voel ik een druk op me om op te schieten, en daar heb ik gewoon geen zin in. Eerste stuk nog een prachtig uitzicht over de Riedsee, dan een paar flinke klimmetjes. In Murnau (een kunstenaarsdorp) een ijsje gegeten. Ondertussen is het leuk om mensen te observeren….de kerk ik net uit, ik zie een meisje met een prachtig wit kanten communiejurkje en een kaars in de hand nog devoot kijken terwijl ze aan de hand van haar vader over straat loopt….veel mannen en vrouwen lopen in hun zondagse trachten, dirnds en lederhosen. Een muzikant zit met zijn instrument en zijn jagershoedje en uniform op een bankje om zich heen te kijken…
Weiter weer. Ik geniet van de tocht naar Garmisch door een dal langs een snel stomend riviertje waar op gekanood wordt, terwijl die enorme muur van Alpen steeds dichter bij komt.
in Garmisch Partenkirchen aangekomen is het eind van deel 1 van het boekje van Reitsma bereikt, zo’n 1100 km afgelegd, een mijlpaal! Ik zie een bakkertje en koop wat lekkers en een flesje drinken, ondertussen check ik mijn telefoon even…ja, bericht van Marcel. Waar of ik ben, soms al op de Zugspitze? Hij is al een paar uur voor mij gearriveerd en staat op de camping buiten het stadje. Ik geef aan dat ik er binnen een half uur kan zijn….
ik vraag netjes of hij het o.k. vindt dat ik mijn tentje naast de zijne neerzet. Dat vindt hij geen probleem. Na alle klussen: tent opzetten, de was doen (ja mannen doen dat ook onderweg!), douchen, zitten we even later gezellig met een biertje te kletsen en besluiten we samen een pizza te gaan eten.
Succes met het vervolg!
Toen je nog langs de rustig kabelende rivieren in Duitsland reed benijdde ik je wel: zo groen, zo mooi. Maar nu bewonder ik je: iedere nacht onweer, gezond weer op en op de fiets klimmend naar boven. Als ik het lees ben ik al bekaf. je schrijft mooi en onderhoudend. Met de foto's erbij krijg ik een goed beeld hoe je reis er uitziet. Je bent wel wat cryptisch helaas over Marcel?!
Wens jou een goede en behouden reis verder de bergen in. En daarna een ontspannen afdalen de lagune van Venetië in.....