De Neckar volgen

18 juni

ik verlaat het Weingut Julianenhof (nog een extra broodje bij het ontbijt klaarmaken voor onderweg) en het duurt even voordat mijn Mio de juiste route vindt om Nierstein uit te komen. Ik heb al weer alle richtingen geprobeerd en niets vindt ie goed…totdat ik in de gaten krijg dat ik eerst met een pontje de Rijn over moet steken. Daarna pikt ie de route weer op en fiets ik opnieuw in de hitte met weinig schaduw door glooiende landbouwgebieden met af en toe een gemeen stijl heuveltje. Ik kom door Lorch (klooster gesticht in 764). Het is ongelooflijk dat zulke plaatjes destijds zoveel invloed hadden…zelfs gebieden in Nederland en Zwitserland ressorteerden onder Lorch. In Hemsbach maak ik kwartier op een camping gelegen aan een recreatieplas. Het is pas 15.00 uur, maar een duik lokt me erg aan. Ik reserveer een plekje in het camping restaurant en ga daarna naast mijn tentje de wolken bestuderen. Er trekt een hele donkere wolk binnen, ik zie lichtflitsen, hoor gerommel en maak alles stormklaar. Maar nee, er komt geen onweersbui en de volgende ochtend bak ik om 8.00 uur mijn tentje weer uit. Inpakken kost meer tijd dan alles opzetten. Het is ook handig om hier een routine in te ontwikkelen, en te onthouden in welke fietstas je een bepaald ding hebt opgeborgen. Maar dit is pas mijn derde campingovernachting…

19 juni

vanaf Hemsbach ben ik na zo’n 24 km in Ladenburg; echt een heel sfeervol stadje. Een gave middeleeuwse kern, met resten van een stadsmuur en veel vakwerkhuizen. Hier komt Carl Benz vandaan, en in de fabriekshal is nu nog het Benz automuseum, dat ik links laat liggen. Lekker ijsje gegeten en weiter……naar Heidelberg. Het is zaterdag en dat ik goed te zien aan alle mensen van veel verschillende nationaliteiten die de parken aan de oever van de Neckar bezetten, met soundboxen, shishapijpen, gesluierde moslima’s met kleine kinderen. Ik lees momenteel het boek van Lale Gul en dat speelt wel door mijn hoofd als ik die tafereeltjes zie…de jongens zo vrij als een vogeltje de meisjes gesluierd ondanks de 35 graden! Ik vind geen plekje in de schaduw, maar het zicht op de altstad vanaf de oude brug, waarover alleen voetgangers mogen, is adembenemend mooi. Ik besluit er in te gaan met de fiets aan de hand, maar al gauw heb ik het gezien. Het is gewoon te warm, er zijn teveel mensen. Heidelberg is de oudste universiteitsstad van Duitsland, gesticht in 1386 door Ruprecht de 1-ste. Hierdoor werd de stad zeer invloedrijk op gebied van wetenschap en cultuur. Na een paar eeuwen werd het protestantisme ingevoerd, en we hebben allemaal wel eens gehoord van de Heidelberger catechismus, die de leidraad werd voor protestante kerken in Nederland en Duitsland. Na 1619 wordt Heidelberg echter weer katholiek, maar oorlog met de Zonnekoning Louis XIV maakte dat het hele Rijnland onderworpen werd Heidelberg verwoest werd en de universiteit moest vluchten. Wat is er toch veel gevochten en veroverd in Europa! Pas weer 2 eeuwen later verhuist de universiteit weer terug naar Heidelberg. ik kwam de stad binnen via de medische campus, en die schijnt heel toonaangevend te zijn.

ik zet een doel voor vandaag: ik wil weer kamperen en kies het stadje Eberbach daarvoor uit: een leuke camping aan de Neckar met een trekkersveldje. Er is een restaurant bij, waar ik niet kan zitten maar wel kan bestellen en afhalen. En ze verkopen er bier! voordat ik daaraan begin eerst het boeltje weer opzetten, douchen en een radler drinken….het vocht is niet aan te slepen met deze temperaturen ( nog steeds boven de 30 graden). Inmiddels zijn er uitzinnige Duitsers toeterend aan het rondrijden. Anne weet me te vertellen dat ze van Portugal gewonnen hebben met de EK voetbal. Daarna daalt over de spiegelende Neckar die Abendstimmung.