Filosofietjes

22 juni 2021 - Braunsbach, Duitsland

Allereerst: ik ben erg dankbaar voor alle lieve reacties die ik krijg en voel me zo toch verbonden met jullie allen op momenten dat ik me even alleen voel…Ik besef maar al te goed hoe belangrijk het is ingebed te zijn in een vrienden en familiekring. Filosofieën zijn er tot nu toe nog niet erg van gekomen. Ik heb Lale Gul nu uit, ben daar niet vrolijk van geworden, vooral omdat het conflict tussen haar Turkse familie met zijn traditionele waarden en normen en haar wens om in vrijheid te leven niet oplosbaar bleek te zijn. Ze heeft haar liefde met een Nederlandse jongen verbroken, maar is toch de band met haar familie kwijt geraakt. Haar loon voor kiezen voor vrijheid is eenzaamheid! Het is de strijd tussen conformisme en vrijdenken. Als je tegen de maatschappelijke gangbare conventies indruist word je al gauw niet geaccepteerd. Hoe veel is het je waard om werkelijk er tegen in te gaan? Ook in de tweede Wereldoorlog speelde dit dilemma…ging je in het verzet tegen de Duitsers? Tot welke prijs? Ik weet werkelijk niet wat ik zou doen…dat hangt ook af van je situatie, ben je getrouwd met kinderen b.v. Het is te gemakkelijk om nu te zeggen dat ik natuurlijk voor de goede zaak mijn leven of dat van mijn dierbaren op het spel zou zetten…. ik kan een mateloze bewondering hebben voor mensen die hun nek durven uit te steken. Ik moet denken aan mijn grootmoeder in het Jappenkamp in Indië. Zij accepteerde de functie  van vertegenwoordigster van een groep vrouwen en kinderen, maar dat hield in dat zij ook gestraft werd als iemand iets had gedaan dat niet door de beugel kon, zoals eten stelen. De Jap heeft haar de tanden uit haar mond geslagen, liever dat dan het kind die dat gedaan had….ik ben dus nu net begonnen aan “Wat maakt een verzetsheld?” van Rutger Bregman. (Ja die van “alle mensen deugen”). De persoon waarover zijn verhaal gaat is een mislukkeling in het alledaagse leven. Wordt niet gehinderd door conventies en aanpassingsvermogen. Later hier meer over. 
Nu nog even over mijn fietstocht vandaag - de langste dag van het jaar- mooie datum om te trouwen: 21-06-21. Het Kocherdal waar ik de hele dag doorheen gefietst heb, is bijzonder liefelijk. Ik heb echt genoten van de landelijke omgeving en ben aangekomen op een natuurkampeerterrein in Braunsbach. Na het opzetten van mijn tentje heb ik even een duik genomen in de rivier die ongeveer zo breed is als de Kromme Rijn. Op het terras van de camping zit ik nu een heerlijke pizza te eten. Morgen wordt de pittigste dag tot dusverre, met twee maal een klim van 9%…we zullen zien!

Foto’s

11 Reacties

  1. Mieke:
    22 juni 2021
    Ha Blok,
    Ik ben heel erg onder de indruk van de regelmaat waarmee je ons verslag doet van je vorderingen. Dank daarvoor. Je gaat volgens mij als een speer!. Volgens mij ben je al op de helft. Maar…is het ook leuk om in je eentje die tocht te maken? Is het wat je ervan verwacht had? Dat vraag ik mij elke dag af😀. Wens je alle succes verder. Zeker nu er wat bergen aan komen. Maar je kunt het! Dat weet ik zeker.
  2. Hilly:
    22 juni 2021
    Dag Marjorie,
    Inderdaad onder de indruk van je mooie verslagen, met de kaart er bij reis ik een beetje met je mee. Het verhaal van Lala stemt inderdaad niet vrolijk vooral wanneer je alleen een bezinningsreis maakt houden dit soort gedachten je bezig. wij waarderen niet half onze vrijheden en keuzen die we in ons leven maken en ook kunnen maken.
  3. Connie de blank:
    22 juni 2021
    dat verbonden is precies wat ik ook voel; ik denk aan je; en blijf dat doen;
    dank voor het delen weer
  4. Elise Poppema:
    22 juni 2021
    Lieve Marjorie,
    Ik heb dat boek van Lala ook gekocht, ben er nog niet aan toe gekomen, vakantieliteratuur! Ook ik ben benieuwd naar je inzichten, speciaal voor jouw toekomst, maar tot dusver heb je al heel wat mooie overpeinzingen met ons gedeeld, dank daarvoor!
  5. Heleen:
    22 juni 2021
    Lieve Marjorie,
    Wat een bijzondere fietstocht onderneem je en wat fijn dat wij met je mee mogen reizen. Dat is echt genieten….
  6. Anneloes van Rijn:
    22 juni 2021
    Lieve zus, wat maak je er een mooie reis van door zoveel te beschrijven en overdenken! Heerlijk om vanaf een afstand wat mee te beleven. Succes met het klimmen morgen! Ik denk aan je! 💪🏻😘
  7. Lizzy:
    23 juni 2021
    Wat een prachtig verhaal weer. Ook van het Jappenkamp. Jouw moeder zal daar dus bewust veel van hebben meegekregen.
    Ik las je verslag voor aan Frits en die ging onmiddellijk het boek van Rutger Bregman bestellen (het vorige hebben we ook gelezen). Dank voor je fijne verslagen.
    Ik wens je voor morgen veel sterkte bij de 9% beklimmingen (lopen mag ook)
  8. Iris:
    23 juni 2021
    Lief Blokje,
    de filosofietjes staan dus nog op stal, ben benieuwd hoe je dagen beginnen, met een "leeg hoofd" of met "buienradar" of gewoon op zijn Bloks ;)
  9. Marleen:
    23 juni 2021
    Succes morgen met de beklimmingen. Iedereen zal snappen dat je af en toe ff afstapt...ondanks het hele lichte verzet wat je op je fiets hebt laten zetten.... Toi toi toi!!
  10. Jan aufderheijde:
    24 juni 2021
    Hoi Marjorie,
    Dinsdag jl tijdens onze Promix bijeenkomst hebben 'we' je krachtinspanningen en prachtige reisverhalen besproken. Heeeeel knap allemaal wat je doet, door hitte en regen; met ups en dalen. Groot respekt van iedereen. Je krijgt van ons allen een groot applaus. We zie je graag over een tijdje 'heel' terug.
  11. Marjorie:
    24 juni 2021
    Wat leuk om dat te horen Jan! Het geeft mij sterkte dat zoveel mensen meeleven met me! Voor iedereen mijn hartelijke groeten!