Een spannende ontmoeting

17 juni 2021 - Nierstein, Duitsland

16 juni

ik vervolg mijn route naar Koblenz, waar je binnenkomt over de Balduinbrucke (gebouwd in 1337).  De Altstad is aardig en ik drink er een cappucino voor ik weer verder fiets. Hier komt de Rijn samen met de Moezel, en de Romeinen noemden de stad dan ook Confluentes, al waar Koblenz van afgeleid is. Immer gerade aus die Rhein entlang. Bij St.Goar bevindt zich de Lorelei rots. Het verhaal gaat dat St.Goar een heilige werd omdat hij belangeloos boten langs de Lorelei en verder tot Bingen begeleidde. Het kende het verraderlijke water van de Rijn op z’n duimpje en wist precies waar de ondieptes, zandbanken en rotsen onder water zaten. Wee de schipper die zich liet afleiden door Lorelei die met haar gouden haren zat te zingen boven op die rots! De romantische dichter Heinrich Heine heeft de legende in een gedicht beschreven, en daar zijn weer liederen op gecomponeerd! De gevaarlijkste rotsen zijn inmiddels opgeblazen, maar toch moeten die Rijnaken nog erg goed letten op de boeien en is aan de schuimkopjes goed te zien waar het water tegengehouden wordt door iets. Bij Bacharach aangekomen wil ik het schattige stadje met de vakwerkhuizen wel even bekijken. Het was ook al een lange hete dag fietsen. Ik klim het voetpad op richting de burcht die nu een jeugdherberg is. Maar dat is zo’n steile klim (aan de bordjes zie ik dat de weg naar Santiago de Compostela hier ook langs loopt) dat ik wel bij een mooi uitzichtpunt terechtkom, maar zeker niet mijn bagage omhoog ga sjouwen. Weer beneden aangekomen loop ik recht op een zeer romantisch uitziend hotelletje af: in Malerwinkel. Ze hebben een kamer en na een heerlijke koude douche ga ik een biertje bestellen in de prachtig bloeiende tuin. Al snel komt er een andere alleen reizende hotelgast vragen of hij bij mij aan de tafel mag zitten…het gesprek komt op gang en een goed onderwerp om mee te beginnen blijkt COVID te zijn. hij is al 2 maal “geimpft”; dat treft, ik ook. We mopperen wat op onze regeringen die te laat maatregelen zijn gaan nemen, en daarna wordt het gesprek persoonlijker. Eigenlijk is hij net als ik wat dolend tussen werken en pensioen. Hij heeft een eigen slagerij maar zijn 2 zonen tonen daar geen belangstelling voor. Hij is aan het touren met zijn motor en al 3 keer eerder in Malerwinkel geweest. Hij kent de eigenaar goed. Dat geldt ook voor de Italiaan, waar we samen besluiten te gaan eten.  Hij is lid van een motorclub en neemt daarin de organisatie van trips voor zijn rekening door allerlei plekken al te verkennen. Tijdens het eten trakteert hij op wijn, en stelt hij voor het formele Sie en Ihnen los te laten. We moeten overal waar we komen briefjes invullen met onze namen en adressen, dus is het nu Jürgen en Marjorie geworden. Jürgen kent ook de eigenaar van de camping aan de Rijn (daar waar ik niet sta…) en stelt voor daar ook een wijntje te gaan drinken. Ik sta erop dat wijntje te betalen, dan schept dat geenszins verplichtingen. Na nog een avondwandeling onder leiding van Jürgen besluit ik dat het tijd is om naar ons hotel terug te gaan, we kunnen daar ook nog lekker in de tuin zitten en wat drinken. Zo gezegd, zo gedaan. Jürgen vertelt dat hij kamernummer 6 heeft en wil weten wat mijn kamernummer is. Het is natuurlijk heel raar om dat niet te zeggen, maar dan is het toch wel tijd voor mij om naar boven te gaan. Ik draai mijn kamerdeur maar extra op slot….

17 juni

we treffen elkaar weer aan het ontbijt, en gaan daarna ieder ons weegs. Jürgen bedankt me nog uitvoerig dat ik zo’n open en prettig gesprek met hem gehad heb gisteren, en neemt zijn petje af voor mijn plan.

Mijn route voert eerst naar Bingen, waar ik in het museum langs het fietspad belandt en het verhaal van Hildegard van Bingen tot mij neem. Dat was nog eens een sterke vrouw; ze liep enorm voor in haar tijd wat betreft ontwikkeling. Ze werd in 1098 geboren als dochter uit een adellijk huwelijk en werd door haar ouders op 8-jarige leeftijd overgedragen aan een zeer strenge kloosterorde. Dat kun je je toch nu niet voorstellen….Hildegard had visioenen en schreef daarover een boek, bovendien schreef ze brieven naar vele belangrijke kerkelijke en wereldlijke leiders. Die gingen haar steeds meer raadplegen over belangrijke kwesties! Ze had de overtuiging dat de microkosmos (alle minuscule levensvormen) samen hangt met de macrokosmos, ze ontwikkelde geneeswijzen op basis van planten- en mineralen leer (was in feite grondlegster van de holistische geneeskunde), en ze componeerde ook muziek.

in het museum ook diverse Romeinse vondsten, o.a. een complete doktersuitrusting, waarmee men zelfs hersenoperaties uitvoerde, als iemand’s schedel ingeslagen was… fotootje voor Branko.

Langs de Rijn liggen vele burchten op de rotsen, waar vroeger roofridders tol eisten van de passagiers. Een schipper die van Bazel naar Rotterdam wilde varen moest wel zo’n 60 keer tol betalen. Pas in 1868 werd het verdrag van Mannheim gesloten, waarna de Rijn tolvrij werd. De meeste burchten zijn door de Franse Zonnekoning Louis XIV aan het eind van de 17-de eeuw verwoest. Wat er nu nog staat is herbouwd door adellijke families en rijke industriëlen. 
Bij Bingen steek ik een stuk van de Rijn af naar het zuid-oosten. Zo omzeil ik ook Mainz. Ik kom bij Nierstein weer bij de Rijn aan. Het was weer een lange hete dag en na 70 km haak ik af bij Weingut Julianenhof in Nierstein. Ik zit hier ‘savonds nog lang met een witte wijn van het Weingut mijn stukje te schrijven. Het blijft nog boven de 30 graden….

Foto’s

7 Reacties

  1. Saskia:
    18 juni 2021
    Mooie ontmoeting: de moderne variant van de dolende ridder - op een motor en zoekend naar zijn innerlijke heilige graal!
  2. Bep:
    18 juni 2021
    Wat een mooi en leuk reisverhaal kijk uit naar de volgende.
  3. Tineke:
    18 juni 2021
    Leuk verhaal weer Marjorie met een spannende ontmoeting. Ik mis alleen nog een selfie met Jürgen 😉.
  4. Elise Poppema:
    18 juni 2021
    Lieve Marjorie, wat maak je veel moois mee...nog even und der Jurgen hat du mittgenommen auf der Motor entlang die Rhein (nooit goed geweest in Duitse naamvallen...). En weer veel wetenswaardigheden geleerd over jouw tocht, verleid me om zelf ook eens in dat gebied te gaan kijken!
  5. Lizzy:
    18 juni 2021
    Je verhalen lezen als een spannend boek. Ik kijk er elke dag naar uit. Ik hoop voor jou dat het weer wel een beetje minder warm wordt.
  6. Marijke:
    18 juni 2021
    Mooie verhalen. Steeds meer afstand van het gewone leven. Heerlijk !!!!
  7. Iris:
    20 juni 2021
    Hahaha, ik sluit me helemaal aan bij Tineke 😆